By ԼԻԼԻԹ ԳԱԼՍՏԵԱՆ | Saturday, 22 June 2019
ԼԻԼԻԹ ԳԱԼՍՏԵԱՆ
Վահէ Գրիգորեանի ինքնահռչակման իրաւական գնահատականը իրաւաբան, սահմանադրագէտները կը տան:
Թէեւ համոզուած եմ, որ երեւոյթը նոյնքան եւ աւելի շատ քաղաքական գնահատականի կարիք ունի:
Ինձ նոյնքան եւ առաւել անհասկանալի կամ տարակուսելի է իրողութեան էթիկական (բարոյագիտական-Խմբ.), պարզ մարդկային, բարոյական կողմը:
Երդմնակալութեան արարողութիւն-օրակարգից շեղուել, ցատկել մի ուրիշ հարթակ ու վերջնագրի պէս ինքնահռչակուել՝ ՍԴ նախագահ: Այսպիսի պահուածքը, աննախանձելի ինքնավստահութիւնը «որակներ» է պահանջում…
Ես էլ միամտաբար կարծում էի, թէ ներքին զսպուածութեան, հաւասարակշռութեան, օրէնքի տառին հաւատարմութեան մասին հաստատումները, իրաւագիտակցութիւնն ու իրաւունքի պաշտպանութիւնն անսակարկելի չափանիշներ են, Սահմանադրական Դատարանի անդամի պարտադիր որակներ:
ԱԺ ՔՊական մի խիստ զուսպ փաստաբան-քաղաքական գործիչ էլ շտապել է ՍԴ գործող նախագահին յորդորել աշխատանքի չգնալ վաղը:
Արդեօք դուք գիտակցո՞ւմ էք, որ երկրի համար ողնաշարային նշանակութեան տարածքի հետ գործ ունենք. այդ տարածքի անունը ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹԻՒՆ է:
Արդեօք դուք գիտակցում էք՝ ի՞նչ է պետութիւնը:
Տխուր է, հիասթափեցնող, զաւեշտից անդին՝ վախեցնող. տպաւորութիւն է, գուցէ՝ իրեղութիւն. պետութիւնը puzzle է ոմանց ձեռքին…
Իսկ Վ. Գրիգորեանը իրաւունքի եւ օրէնքի պաշտպանութեան գուրուի (կրօնից ուսուցիչ-Խմբ.) համարում ունէր…
Լիլիթ Գալստեան, ՀՅԴ Հայաստանի ԳՄ անդամ
comments
